Door Bart vd H
Als we aan komen fietsen op de afgesproken carpool plek lijkt het net op het begin van een vakantie / road-trip. Zeker als Vince, Harrie en ik achterin de camper van Marc stappen en Marc achter het stuur kruipt. Een uurtje liedjes zingen en ouwehoeren later komen we echter al aan op de plek van bestemming. Zien onze blije dames van de 2e divisie nog die hun wedstrijd al gedaan hebben, die ons nog voorzien van wat waardevolle tips.
Plaats van afspraak: Rotterdam. 3e divisie wedstrijd, team relay met ienie mienie afstanden. 300 meter zwemmen, 5300 meter fietsen en 1500 meter lopen om en in een roeibaan. Qua afstand denk je: appeltje eitje. Eigenlijk niet eens de moeite om voor naar R’dam te rijden zou je bijna zeggen. Voor 20 minuten en een beetje wedstrijd. Het voorkomt de standaard twijfels overigens niet. Wel of geen wetsuit. Aero of gewone helm. Ben ik niks vergeten. Pak ik nog een gelletje onderweg. Hoeveel water neem ik mee. Zijn m’n banden wel hard genoeg. Die fiets afstand is wel heel kort. SPD pedalen of gewone? Hoe herken ik waar m’n fiets staat?
Anyway. Met al die problemen achter de rug begint Vince als eerste. Zwemt supersnel. Hij wel een wetsuit. Kak, moet ik dat niet ook dan? Haha. Nee Bart, gewoon rustig blijven en bij je keuze blijven. De gedachte dat het een makkelijke wedstrijd zou zijn verdwijnt uit m’n gedachten als ik de gezichtsuitdrukking zie van Vince als tie terug komt na het lopen. Even vergeten dat je zo stuk gaat van 20 minuten vol gas. Hmmm. Jeetje, Harrie nu al terug? Dat gaat snel. Marc al uit het water. Snel even inzwemmen en warm worden. Brrr dat lukt niet. Het veld is aardig uit elkaar geslagen als ik Marc aantik en als een malloot de steiger afren en het water induik.
Vince zei dat tie zich wat opblies met zwemmen. Dat wil ik niet. Doe ik ook niet. Voor mijn doen ga ik toch echt super hard. Word maar door 1 dude ingehaald. Ik lach bij mezelf, met het fietsen ben je de mijne denk ik nog. Dat lukt niet, want ik heb ‘m ondanks mijn matige wissel in T1 al te pakken. Op gewone pedalen en hardloopschoenen de fiets op. Tempo maken. Harder. Bocht. Wind. Inhalen. Meer power. Bocht. Einde fietsparcours. Nu al en het begint net lekker te lopen. Die gast voor me pak ik nog in T2. Spring super snel van m’n fiets af en heb ‘m al te pakken. Klik helm los. Loopt lekker met hardloopschoenen al. Heeft die marshal het nu tegen mij? Hmmm Harrie roept ook al dat ik een penalty heb. Nog meer kak. Waarom doe ik dan m’n helm al los. Sukkel! Loopparcours op. Het veld is nog verder uit elkaar geslagen. Pik er nog eentje op maar ik moet de penalty tent nog in. 10sec wachten is een eeuwigheid. Kijk achterom en kijk in het niks. Gelukkig. Uitlopen naar de finish. Hmmm niet helemaal stuk. Had het toch nog harder gekund?
Al met al weer een wedstrijd die leuker was dan verwacht. Toch wel echt echt heel erg kort. Vooral als je aan het trainen bent voor de halve afstand. Van de andere kant, een relay is wel echt leuk, geeft echt een lekker team gevoel en de hele dag met de mannen op stap: Top!!!
